Every snack you make, every bite you take, I’ll be watching you!
Omdat eten een van de belangrijkste (zo niet hét belangrijkste) dingen in het leven van een hond is, vind ik het altijd zinvol om zicht te hebben op wat ze wel en niet kunnen eten. En aangezien het een lange lijst is die me toch wel een heleboel uurtjes aan onderzoek heeft gekost, leek het me zinvol deze te delen. Ik ben echter géén medisch professional dus ook ik kan fouten maken. Mocht je aanvullingen of opmerkingen hebben dan kan je deze mailen naar loes@faithfulfaye.nl.
Als er iets mis is met je hond, iets onduidelijk is of er enige andere vorm van twijfel bestaat geld er altijd één regel:
Bel je dierenarts!
Advies is (vrijwel altijd) gratis.
Tegenwoordig is er een overvloed aan voedsel in de buurt, niet alleen voor mensen maar ook voor dieren. Bijna elk huis heeft een opbergkast die elke week wordt aangevuld, zo niet bijna dagelijks. Kastjes met lekker eten, fruitschalen of eten wat op een bordje even onbeheerd neer gezet word. En in een groot deel van die huizen lopen dieren rond die daar maar al te graag toegang toe hebben.
Dat laatste kan soms leiden tot gevaarlijke situaties met huisdieren die zichzelf stiekem aan een lekkere snack helpen. Maar het ‘ legaal ‘ gegeven voedsel veroorzaakt soms ook problemen. Hieronder heb ik verschillende lijsten gemaakt van voedselsoorten die schadelijke effecten kunnen hebben. Inclusief (indien bekend) de symptomen van die levensmiddelen en soms alternatieven voor die voedselgroepen.
Al is er één ding dat iedereen in gedachten moet houden; gebruik je gezond verstand! Als je googelt op bepaalde soorten voedsel, zijn er meerdere zware over- of onderschatte gevallen te vinden die je soms op een gevaarlijk spoor kunnen zetten (zoals met alles wat deze dagen op het Internet). Variërend van mensen die stellig beweren dat wat ze doen absoluut geen kwaad kan. Die ondertussen langzaam blijvende schade toebrengen aan het lichaam van hun huisdier door ze giftige voedingsmiddelen te geven, die niet de fatale/op korte termijn zichtbaar ziekmakende dosis bereiken. Of mensen die zeggen dat je huisdier na het toedienen van een bepaald type voedsel echt onmiddellijk gaat sterven, je de slechtste eigenaar in de wereld bent, van iets wat eigenlijk voor een keer niet zoveel (blijvende) schade doet.
Doe zelf ook je onderzoek, wees ijverig en controleer altijd bij je lokale dierenarts bij twijfel.
Planten met het geslacht Allium (prei, ui, knoflook, bieslook, sjalotten etc.)
Waarom?
Het voeren van deze groep groenten aan uw hond kan lelijke gevolgen hebben. Het ene type natuurlijk meer dan het ander, want het zijn twee specifiek stofjes die dit probleem veroorzaken. In het geval van de Allium familie gaat het om s-methyl cysteine sulfoxide en N-propyldisuldhide. Deze stofjes zorgen ervoor dat je hond te maken krijgt met het zogenaamde ‘Heinz body bloedarmoede’. In het kort zorgen deze stofjes ervoor bij inname dat de rode bloedcellen die je hond aanmaakt zwakker worden, de celwanden worden broos en gaan kapot en er vormen zich ‘blaasjes’ op de rode bloedcellen. Deze bloedcellen worden door de nieren uitgefilterd en een van de opvallende kenmerken is dan ook een donkere roodbruine urine. Als dit proces niet tijdig opgemerkt word dan zal je hond uiteindelijk sterven aan bloedarmoede.
Niet alleen de uien familie kan overigens Heinz body bloedarmoede veroorzaken, groenten als knolraap, kool en eigenlijk alles met veel vitamine K.
Wat zijn de symptomen?
Dit zijn de symptomen waar je op moet letten. Maar eigenlijk moet je gewoon je dierenarts consulteren zodra je huisdier (voor katten geld eigenlijk hetzelfde, dit zijn notoire bieslooketers) iets van de Allium familie gegeten heeft.
– Verkleuring van de urine (donker en vaak bruin rood, een teken dat er veel hemoglobine is afgebroken door de nieren)
– Overgeven en waterige ontlasting
– Geelzucht, een standaard teken van bloedarmoede. Hierbij horen wit tandvlees en het bekende gele oogwit. Dit heeft te maken met de lever en leverschade.
– Moeite met ademhaling, astma achtige klachten en de hartslag kan toenemen
– Lethargie, verminderde of non existente eetlust.
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Een van de uitzonderingen op deze familie, eigenlijk de enige, die wel gevoerd wordt is knoflook. Maar ook voor knoflook geldt: wees voorzichtig. Knoflook kan, mits juist en voorzichtig gevoerd voordelen opleveren voor je hond. (Met kennis gevoerd dus, heb je geen kennis: ga dit dan vergaren online en bij personen die dit wel hebben. Gebruik je gezonde verstand bij deze zoektocht! Zo kan knoflook helpen bij infecties, bloeddruk stabiliseren, het immuunsysteem een boost geven.
Avocado
Waarom?
In de avocado (zowel pit als schil als vruchtvlees) zit een giftig stofje genaamd persine. Dit stofje zorgt voor afbraak en celdood in de hartspier en is giftig voor veel zoogdieren en vogels. Het eten van avocado kan binnen vrij korte termijn leiden tot hartfalen.
Daarnaast zie voor de pit het stukje over steenvruchten onder het kopje “Fruit”
Wat zijn de symptomen?
– Lethargie
– Blauw verkleuren van de slijmvliezen
– Hoesten
– Benauwdheid
Wat mag ik dan nog wel voeren?
In deze groep is het aan te raden gewoon niks te voeren en alternatieven te zoeken.
Champignons en paddenstoelen
Waarom?
Voor veel champignons/paddestoelen is dit verhaal wel duidelijk, ook als mens moet je deze niet eten. Maar de standaard witte- en kastanjechampignons worden ook afgeraden voor honden. In alle gevallen geld dit vooral voor rauwe champignons. Hierin zit de gifstof agartine, wat in grotere hoeveelheden ook schadelijk is voor de mens.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen zijn sterk afhankelijk van het type champignon/paddestoel dat je hond gegeten heeft. Let daarom ook altijd goed op. Mocht je hond wat in het bos naar binnen gewerkt hebben, kijk dan of je nog een gelijke champignon/paddestoel in de buurt ziet staan en maak hiervan een foto. Zo kan je dierenarts, waar nodig, opzoeken wat voor type het was en wat de eventueel aanvullende benodigde behandeling is.
De standaard meest voorkomende symptomen zijn:
– Diarree
– Braken
– Zwakte
– Lethargie
– Buikpijn
– Geelzucht
– Overmatig kwijlen
– Epileptische aanvallen
– Coma
Wat mag ik dan nog wel voeren?
In deze groep is het aan te raden gewoon niks te voeren en alternatieven te zoeken.
Nachtschade familie (aardappel, tomaat, aubergine, paprika etc.)
Waarom?
Nachtschade planten bevatten de giftige stof solanine. Vooral aardappels hebben dit bijvoorbeeld in de schil.
Wat zijn de symptomen?
– Ademhalingsmoeilijkheden
– Maagproblemen
– Afbraak van de rode bloedcellen (zie symptomen Allium planten)
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Aardappels zijn gekookt nog wel te voeren (uiteraard ongezout) of rauwe geschilde aardappels, maar dit is toch niet aan te raden. Elk dier reageert anders op nachtschade en de een kan het beter verdragen dan de ander. Echter, het is wijs om alternatieven te zoeken.
Druiven, krenten, rozijnen
Waarom?
Naast het stukje blauwzuur (zie: “Zaden van de appel, druiven en die van steenvruchten (kersen, perziken etc.)” ) zijn druiven, krenten en rozijnen los ook giftig. Het is de wetenschap tot op heden onbekend wat hieraan zo giftig is, er bestaan vele speculaties die ik hier maar even buiten schot laat. Druiven zelf zijn giftig in de ‘juiste’ hoeveelheden, krenten en rozijnen zijn nog giftiger. Na wat onderzoek is de laagste vermelde giftige dosering 20 gram druiven per kilo lichaamsgewicht en 3 gram rozijnen/krenten per lichaamsgewicht.
Er zijn verhalen van mensen die roepen “Ah joh mijn hond heeft ook ooit een bak druiven leeg gegeten, niks aan de hand!” Maar er wordt niet verteld wat voor bak het was (pitloze druiven bijvoorbeeld) of wat het gewicht van de hond was. En daarnaast is het niet bekend wat je hond van binnen voor schade heeft opgelopen. Vaak zijn bij navraag deze honden een dag of wat later ‘een beetje sloom geweest’ of ‘niet lekker’. En is er daarbij, omdat de intreding van de symptomen tot 3 dagen op zich kan wachten geen link gelegd.
Notoire boosdoeners zijn ook wel de pinda/noten/haver mixen waarin ook rozijnen en krenten zitten (zie ook kopje “Zaden en noten”).
Voor een 30kg wegende hond zou de giftige hoeveelheid bij de laagst bekende dosering zijn:
– 600 gram druiven (een volle bak van de supermarkt)
– 90 gram rozijnen/krenten (er zit gemiddeld 100 tot 200 gram in een supermarktzakje)Voor een 15kg wegende hond zou de giftige hoeveelheid bij de laagst bekende dosering zijn:
– 300 gram druiven
– 30 gram rozijnen/krenten
Voor een 3kg wegende hond zou de giftige hoeveelheid bij de laagst bekende dosering zijn:
– 60 gram druiven
– 9 gram rozijnen/krenten
Wat zijn de symptomen?
De symptomen treden binnen 24 tot 72 uur na inname op en kunnen bestaan uit o.a.:
– Braken
– Diarree
– Slechte eetlust
– Slaperig
– Veel drinken (of uitdroging)
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Niets uit deze categorie en probeer dit ook ten alle tijden uit de buurt van uw hond te houden, zeker als deze zelf graag het heft in handen neemt.
Zaden van de appel, druiven en die van steenvruchten (kersen, perziken etc.)
Waarom?
In zaden van bijvoorbeeld de appel (en dus vooral het klokhuis wat nogal eens als restje opgevoerd wordt) zitten de grondstoffen voor blauwzuur (cyanogenische glycosiden) In zaden van appels (en dus vooral het klokhuis wat nogal eens als restje opgevoerd wordt) zit. Op het moment dat er in de pit gebeten wordt komt dit vrij als blauwzuur. Blauwzuur kennen velen al wel als een naar vergif, de andere naam hiervoor is ook wel waterstofcyanide ook beter bekend als cyanide, het goedje dat in een capsule wordt gestopt in films voor een onmiddelijke dood.
Het spul zorgt ervoor dat de stofwisseling stilgelegd word
Nu klinkt dit erg heftig, en zijn mensen geneigd om na de eerste pit van een appel of een druif meteen in vuur en vlam naar de dierenarts te rennen. Echter, veel pitten worden heel doorgeslikt (en komen er ook weer heel uit aan de achterkant). Daarnaast zijn honden, omdat ze maagzuur hebben (zoals veel zoogdieren) in staat om een deel van het blauwzuur te verwerken, ook de lever kan een deel omzetten tot een onschadelijke stof (thyocianaat). De problemen ontstaan pas wanneer de maag en de lever te veel te verwerken krijgen en het blauwzuur niet meer omgezet kan worden.
Er zijn echter (gelukkig) geen intensieve tests gedaan voor zover de schrijver van dit document bekend, over wat de plafondwaardes zijn waarna er giftige hoeveelheden bereikt worden. Grotere pitten zoals die van kersen, nectarines, pruimen, avocado etc. bevatten natuurlijk grotere hoeveelheden blauwzuur. Als je hond een van deze grotere pitten dus zag als leuk kauwspeeltje is het aangeraden zo snel mogelijk uw dierenarts te contacteren. Daarnaast is een hele bos druiven voor een wat kleinere hond ook geen pretje (zie hierboven). Hierbij geld, bij twijfel altijd de dierenarts bellen.
Wat zijn de symptomen?
Op het moment dat je huisdier dus aan bovenstaande ‘voorwaarden’ van teveel heeft voldaan kunnen de volgende symptomen ontstaan. Uiteraard is het zinvol hier niet op te gaan zitten wachten.
– Duizeligheid
– Verwarring
– Paniek
– Kortademigheid
– Misselijkheid en braken
– Coma
Bij een grote dosis: onmiddellijke bewusteloosheid en daaropvolgend de dood.
Wat mag ik dan nog wel voeren?
In het geval van druiven wijs ik je graag nog even door naar het hoofdstuk “druiven, krenten & rozijnen”, voor de avocado naar het onderdeel “avocado” onder het kopje “groente” voor de overige soorten fruit in dit verhaal is vaak het vruchtvlees prima om te voeren.
Waarom?
Deze categorie wordt als één grote groep behandeld aangezien dit een vrij kort verhaal is. Pinda’s en noten kunnen leiden tot ernstige diarree en allergische reacties veroorzaken (net als bij mensen). Op walnoten kunnen giftige schimmels voorkomen die honden erg ziek kunnen maken. Macademia noten staan bekend om hun vermogen om honden ziek te maken. Pinda’s zijn in het algemeen wat moeilijker te verteren voor honden.
Verder bevatten alle noten een hoog gehalte aan fosfor. Fosfor is in de juiste dosis een belangrijk mineraal voor de hond, maar kan ook makkelijk overgedoseerd worden met nare gevolgen, noten zorgen al snel voor deze overdosering.
Wat zijn de symptomen?
De symptomen verschillen redelijk veel aangezien het afhangt van de noot en/of pinda die gevoerd is. Voorkomend zijn o.a.:
– Braken
– Misselijkheid
– Verhoging
– Allergische reacties zichtbaar zoals zwellingen
Wat mag ik dan nog wel voeren?
Allerbelangrijkste is dat de noten die je wel voelt, ten alle tijden rauw gevoerd worden. Dus niet gefrituurd, gebrand, gerookt, gezoet of gezout.
Daarnaast zijn er verschillende zaden en noten die je wel aan uw hond kan voeren als supplement aan het dieet van uw hond. Uiteraard ten alle tijde met mate, en met gezond verstand.
– Amandelen
– Cashewnoten
– Sesamzaad
– Hazelnoten
– Pecannoten
– Zonnebloempitten
Varkensvlees
Waarom?
Varkensvlees kan de ziekte van Aujesky bevatten dit geld voor vlees van elk type varken, dus ook wilde zwijnen. De ziekte van Aujesky, ook wel pseudorabiës genoemd wordt veroorzaakt door een herpesvirus voor varkens. Het virus kan tussen varkens snel en effectief overgedragen worden. Dit geld evenzo voor honden, zij kunnen besmet raken door contact met en/of naburigheid van een besmet varken, echter vaker worden zij besmet door het eten van rauw varkensvlees. Het virus is NIET behandelbaar bij een hond (en voor katten idem).
Een hond/kat die Aujesky-besmet vlees heeft gegeten, zal gegarandeerd binnen één tot twee dagen sterven.
Belangrijk om te weten is dat Nederland al sinds 2009 Aujesky vrij is, en langer of korter geleden ook een aantal andere EU landen. Dit geeft echter geen garantie voor geïmporteerd varkensvlees. En daarnaast ook niet meer voor Nederland aangezien vaccineren niet meer verplicht is. Sommige hondenbezitters in Aujesky-vrije landen geven wel gewoon varken als (BARF)vlees aangezien het inentingsbeleid erg strikt is. Persoonlijk zou ik hier niet voor kiezen, aangezien er door (hobby)boeren toch varkens geïmporteerd en geëxporteerd worden over de hele wereld. Deze varkens kunnen weer wel Aujesky bij zicht dragen en (via bijvoorbeeld jonge biggen) een kleine lokale besmetting veroorzaken. Zelfs een varken dat de ziekte doorlopen heeft en dus ‘gezond’ naar de slacht gaat, kan het virus alsnog met zich meevoeren.
Ook van een andere kant word er lichtelijk getrokken aan de Aujesky-vrij status. In 2017 zijn er meerdere gevallen gevonden van wilde zwijnen in België en Duitsland die drager waren van het virus. Enkele jachthonden zijn na contact met deze dieren overleden. Deze zwijnenpopulaties kunnen zich vrij over de grenzen bewegen. Het is dus niet ondenkbaar dat een besmet wild zwijn een scharrel/biologisch varken kan besmetten rondom de grensgebieden. Ook een Nederlands gefokt en opgegroeid varken is daarmee dus niet 100% veilig meer
Daarnaast bestaat er twijfel over gedroogde varkensoren, (zoete)neuzen en voetjes. Het is onbekend op welke temperatuur deze verhit worden en of het virus dus wel of niet overleeft. Hieruit leest wel: het virus kan niet tegen verhitting. Een goed doorbakken speklap zou in theorie aan een hond gevoerd kunnen worden (uiteraard dan weer zonder zout, en de hoeveelheid vet is niet altijd even bevorderlijk voor de darmen).
Het allerbelangrijkste in dit verhaal is dus je hond nooit een stukje rauw varkensvlees te voeren. Waarom? Omdat het niet 100% uit te sluiten is dat het varken Aujesky-vrij is, en de ziekte van Aujesky voor een hond een gegarandeerde dood betekent. Persoonlijk neem ik dit risico niet.
Het virus is voor mensen niet gevaarlijk.
Wat zijn de symptomen?
Het is dus in geen geval mogelijk om de dood te vermijden bij een hond die dit virus opgelopen heeft. Echter kan tijdige herkenning er wel voor zorgen dat de hond niet onnodig hoeft te lijden. Als je hond vrij acuut ernstige symptomen/ziekte laat zien en hij of zij is in contact geweest met een varken/wild zwijn meld dit dan altijd aan je dierenarts.
– Zwakte
– Apathie
– Kwijlen
– Benauwdheid
– Hartproblemen
– Krampen
– Ernstige jeuk
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Goed verhit varkensvlees kan gevoerd worden. Echter spreekt met dan al snel over gebakken/gekookt/gefrituurd vlees voor menselijke consumptie met kruiden, zout en vethoeveelheden die niet idealiter zijn voor honden.
Met rauw vlees, varkensoren, varkensneuzen en allerlei andere aanverwante snacks en type vlees wordt dus serieuze voorzichtigheid geboden.
Waarom?
Bepaalde typen vis, voornamelijk zoetwatervissen kunnen parasieten bij zich dragen. Afhankelijk van de parasiet is dit voor mensen, honden of beide schadelijk. Maar ook haringen bijvoorbeeld moeten wettelijk voor consumptie 24 uur ingevroren zijn om de zogenaamde haringworm te doden. De verhalen over de schadelijkheid van deze parasieten lopen ver uiteen. De een zegt dat het geen kwaad kan, de ander benoemt wezenlijke problemen. Daarom gaan we in dit geval uit van het zekere voor het onzekere. En gaan we er dus vanuit dat het merendeel van de vissen een (schadelijke) parasiet kan bevatten.
Het doden hiervan is een vrij eenvoudige zaak; koken of bevriezen. Voor het invriezen van rauwe vis zijn er ook weer uiteenlopende adviezen, van 24 uur tot aan twee weken. Zekerheidshalve houden we hier dan ook maar twee weken aan. Maar dit is aan jou. Het koken en roken is een eenvoudigere zaak. Hierbij moet je echter wel rekening houden met graten, botten en kraakbeen. Dit is gekookt en daarmee niet geheel onschadelijk (zie hiervoor de categorie “Overige – gekookte botten”). Maar zo zijn plakjes gerookte zalm of een gekookt stukje witvisfilet geen probleem.
Wat zijn de symptomen?
De symptomen lopen uiteraard uiteen bij de verschillende typen parasieten. Dit kan variëren van algehele malaise, buikpijn, diarree, allergische reacties tot aan hartfalen. De lijst is eigenlijk te lang om hier uiteen te zetten, in gevallen van een onverklaarbaar zieke hond en twijfel is het altijd zinvol om na te gaan wat er gegeten/gevoerd is in de voorafgaande 0 tot 72 uur.
Als er wel tijfelachtige vis is gegeten, denk bijvoorbeeld aan een uitje richting zee of rivier waar een dode vis lag, schrijf het voorval dan op en maak waar mogelijk een foto en sla dit ergens op, bijvoorbeeld in het paspoort van je dier. De kans is dat de hond er geen acute symptomen aan over houd, maar wel een parasiet heeft opgegeten die zich maanden later nog kan melden. Je hebt dan later bij onverklaarbare symptomen die mogelijk duiden tot een parasiet snel een behandeling te pakken.
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Je kunt gewoon alle typen vis voeren, maar houd daarbij rekening met wat hierboven is benoemd. 100% eenduidigheid is er nog niet, dus als je twijfelt neem dan het zekere voor het onzekere en voer het niet maar bied iets anders aan.
Chocolade, cacao, cacaopoeder en aanverwante voedingsmiddelen
Waarom?
Chocolade, een wereldwijd fenomeen en zo ongeveer 99,9% van de mensheid lust wel enige vorm van chocolade. Voor onze trouwe viervoeters is het echter niet zo’n tof product. Echter bestaan er over chocolade ook nogal wat onwaarheden. Vandaar nu een hopelijk zo helder mogelijke uitleg.
Wat is er dan zo naar aan dit voor ons zo lekkere spul? In chocolade, of beter gezegd cacao zit theobromine, iets wat wij mensen kunnen verwerken maar honden zeer slecht tot niet. Daarnaast zit er ook nog cafeïne in, ook zo’n goedje dat we niet aan onze viervoeter moeten geven. Echter, het zit dus in de cacao, je kunt nu wel raden dat er dus duidelijk verschillen zitten tussen witte, melk en pure chocolade. En elke vorm van bonbon, letter, chocolademelk en broodbeleg daartussenin. De hoeveelheid cacao valt in witte chocolade echt te verwaarlozen. Het wordt van cacaoboter gemaakt, en niet van cacaopoeder. Deze chocola wordt dan ook eigenlijk altijd uit de vergelijking gehouden (wat niet betekent dat je het dan maar wel moet voeren). Toch ook hier, twijfel je? Bel dan gewoon je dierenarts op voor, vaak gratis, advies.
Wat betreft melk en pure chocolade kunnen we het verhaal vrij kort houden. Er zijn zogenaamde plafondwaardes waarbij milde/ernstige verschijnselen ontstaan. Je kan dus, mits je in de buurt was bij het chocola-avontuur redelijk snel een inschatting maken of je nu wel of niet met spoed naar de dierenarts moet. (en nog steeds, bij twijfel, altijd bellen)
Maar lastig! Hoe weet ik nu of ik die waardes bereikt heb!? Chocola is er in enorm veel verschillende vormen, we gaan met onze berekening uit van de laagste wettelijke waardes, 25% cacaomassa voor melk chocolade en 35% cacaomassa voor pure chocolade. Spreek je over een reep zogenaamde 80% chocola? Dan is het dus al snel zaak om je dierenarts te bellen.
De plafondwaardes voor milde symptomen zijn: 20mg theobromine per kilo lichaamsgewicht.
De plafondwaardes voor ernstige symptomen zijn: 60mg theobromine per kilo lichaamsgewicht.Met de bovenstaande waardes kom je per kilo uit op:
10 gram MELKchocolade en 3 gram PUREchocolade
30 gram MELKchocolade en 10 gram PUREchocoladeSnelle rekensom voor beide waardes:
Milde symptomen
MELK = GEWICHT IN KG * 10 = maximaal aantal gram melk chocolade
PUUR = GEWICHT IN KG * 3 = maximaal aantal gram pure chocoladeErnstige symptomen
MELK = GEWICHT IN KG * 30 = maximaal aantal gram melk chocolade
PUUR = GEWICHT IN KG * 10 = maximaal aantal gram pure chocoladeVoor een hond van 30 kilo is dus 300 gram pure chocola met een cacaomassa van 35% een ernstige zaak. Voor een hond van 3 kilo is 30 gram pure chocola met een cacaomassa van 35% al ernstig. De gemiddelde chocolade reep is 100 tot 200 gram.
Als je geen haast hebt maar je wel wil verdiepen rondom de cacaowaardes en effecten daarvan raad ik je aan deze pagina te bezoeken.
Wat zijn de symptomen?
– Buikpijn
– Braken en diarree
– Versnelde en/of onregelmatige hartslag
– Neurologische verschijnselen zoals trillen, onrustig gedrag, hijgen
– Veel drinken.
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Als je je hond erg graag ‘deel’ wil laten maken van het fenomeen chocola, is er speciale hondenchocolade te koop. Het wordt wel afgeraden om nu, omdat daar toch geen cacao in zit, witte chocolade te voeren. Omdat het niet schadelijk is in verband met de cacao, wil het nog niet zeggen dat dit een acceptabele snack is.
Zout
Waarom?
Honden zijn er niet op gebouwd om zout te eten. Een grote hoeveelheid zout naar binnen werken kan dan ook nadelige effecten opleveren. Menselijk voedsel zit, zoals soms al door verschillende instanties benoemd, veel zout. Denk aan chips of pizza, maar ook aan brood (brooddeeg is een gigantische boosdoener) en de grootste bekende boosdoener zijn de kattenbrokken van het vriendje of vriendinnetje van uw hond. In kattenbrokken zit meer zout en kunnen dan ook nog wel eens problemen opleveren.
Er gaat nog de fabel dat je je hond met een flinke lading zout wel kan laten overgeven. Naast dat dit echt niet altijd effect heeft, levert het ook nog eens de kans op een zoutvergiftiging op. Blijf hier dan dus vooral voor weg. En als je hond dan toch moet overgeven omdat zijn maag leeg moet, vraag dan uw dierenarts even voor wat hulp, er zijn genoeg alternatieven. Zout lost op vanuit het maag-darmkanaal in het bloed. In het bloed onttrekt het water van de omringende cellen en dit leidt in essentie tot uitdroging. De meeste symptomen zijn dan ook neurologisch.
Denk daarbij aan dat één theelepel in de bek van een gemiddelde pup al dodelijk kan zijn!
Wat zijn de symptomen?
– Verstoorde hartslag
– Veel drinken
– Verhoogde temperatuur
– Epileptische aanvallen
– Lethargie of rusteloos
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Zout is bijna onmogelijk om te vermijden, veel honden krijgen op dagelijkse basis dan ook al snel wat binnen (veel hondenbrokken bevatten toch helaas onnodig veel zout, kijk het etiket van je brokken maar eens na). Echter kan een beetje zout gewoon door het lichaam heen. Een keer wat lekkers is dan ook absoluut geen probleem je pakt zelf ook wel eens iets lekkers met meer zout dan nodig zou zijn. Zolang je maar bewust bent van wat je voert en jezelf bewust bent van de grootte van je hond, en de hoeveelheid zout die je beschikbaar stelt (denk aan de theelepel). Voert je eens een keer iets zouts, zoals wat chipjes aan een kleine hond, zorg dan, eigenlijk altijd, voor meer dan voldoende water. En zoals met heel veel; voer met mate.
Voeding met lactose (melk, kaas etc.)
Waarom?
Lactose moet in het lichaam worden afgebroken, in het lichaam van je hond wordt dit verteerd door een specifiek enzym. In de puppytijd en bij jonge honden is dit enzym nog aanwezig omdat ze bij hun moeder melk hebben gedronken. Hoe ouder de hond wordt, hoe minder dit enzym aanwezig is. Als je je hond dan ook ineens melk geeft zal deze moeite hebben met het verteren van de binnengekomen lactose met bijbehorende gevolgen. Dodelijk zal het niet snel zijn, maar het kan je hond erg beroerd maken.
Verder zit er in bijvoorbeeld oude kaas, wat de meeste honden een heerlijke traktatie vinden, natuurlijk weer een flinke dosis zout. Zie hiervoor het kopje “zout” hierboven.
Wat zijn de symptomen?
– Diarree
– Buikpijn
– Misselijkheid en braken.
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Let in dit geval gewoon goed op wat je voert, hoeveel en geef kleine beetjes. Als je hond nergens op reageert is af en toe bijvoorbeeld een blokje kaas uiteraard geen probleem maar gewoon een lekkere traktatie.
Zoetstoffen
Waarom?
Zoetstoffen worden veel gebruikt in producten (kauwgom, snoep en light dranken bijvoorbeeld). Het wordt als suikervervanger gebruikt, of om producten zoeter te laten smaken. “Light” producten staan bekend om hun gebruik van alternatieve zoetstoffen. Zoetstoffen hebben bij mensen en bij honden andere werkingen. Zo zijn zoetstoffen in het geval van een hond wel snel giftig, daar waar de mens het gewoon kan eten en drinken (ook de mens krijgt overigens o.a. darmproblemen bij overgebruik)
Als een hond zoetstoffen binnen krijgt wordt dit extreem snel in de bloedsomloop opgenomen. En daarmee vervoerd door het lichaam. De alvleesklier krijgt hierdoor een signaal om z.s.m. zo veel mogelijk insuline aan te maken om het ‘bloedsuikergehalte’ te laten dalen. Dit zorgt voor een abrupte snelle daling van het bloedsuikergehalte, een zogenaamde hypoglycemie, of bij diabetes ook wel “hypo” genoemd. Een hypo kan, mits onbehandeld of door inadequaat handelen, dodelijk zijn. Op lange termijn kan, als de hypo niet te hevig is, er ook leverschade ontstaan, wat uiteindelijk ook hevige ziekte en dood ten gevolge kan hebben
De laagst benoemde giftige waarde is 100mg per kilogram lichaamsgewicht. Zoetstoffen hebben eigen e-nummmers waardoor ze niet altijd opvallen op het etiket. Zo is Xylitol e-nummer: E967.
Ervaringen van dodelijke en/of schadelijke dosissen lopen uiteen, vooral ook afhankelijk van het product. Zo kan een 2.5kg wegende hond al sterven van een paar kauwgompjes. En zal een 30kg wegende hond die de pot zoetstof omver getrokken heeft ook grote problemen krijgen.
Wat zijn de symptomen?
– Algehele mailaise
– Misselijkheid en braken
– Onrustigheid of juist heel sloom
– Hongerig
– Rillerig
– Uiteindelijk bewusteloosheid, coma en daarna dood
Wat kan ik dan nog wel voeren?
Niets uit deze categorie. Er is eigenlijk niet echt een zinnige reden om honden light producten te voeren. Er zijn genoeg alternatieven en hondensnacks.
Gekookte botten, dragende botdelen van grazers, botten van volwassen grazers (mergpijpjes etc. ) kale botten zonder vlees.
Waarom?
De uitleg is in het gekookte- en dragende botten geval vrij kort te geven: gekookte botten en botten van ‘dragende delen’ (de delen waar het dier op steunt zoals de benen van een koe) zijn hard. Deze zullen bij het kauwen en bijten breken in harde stukken splinteren en grote mogelijkheid hebben tot het perforeren van organen en het maag-darmstelsel. Daarnaast zijn honden die niet aan botten gewend zijn niet even goed in staat tot het verteren van bot en zullen daardoor in de problemen komen.
Mergpijpjes zijn even zo hard, maar splinteren nog niet zo snel. Echter staan deze bekend als notoire “kaakringen”. De hond krijgt tijdens het kauwen de mergpijp om zijn of haar onderkaak heen en vervolgens komt deze er praktisch niet meer vanaf. Wat tot paniek en schade en in ernstige gevallen gebroken kaken kan leiden.
Verder zijn er een hele tijd, en nu nog steeds maar minder, grote gekookte runderbenen te koop geweest. De zogenaamde ‘dinobotten’. Deze zijn om alle redenen gewoon ongezond om te geven, gekookt, een dragend deel en er zit geen vlees op. Het ‘kale botten zonder vlees’ deel geld vooral voor rauwe botten die zonder vlees gegeven worden. Deze geven een grote klomp calcium na verteren en kunnen flinke obstipatie veroorzaken.
Het is aangeraden om, als je rauw bot met vlees wil gaan voeren, jezelf in te lezen op pagina’s zoals barfplaats waar je alle beginnersinformatie op een plek kunt vinden.
Wat zijn de symptomen?
Bij het blijven steken van een splinter:
– Kokhalzen
– Veel drinken
– Hoesten
Bij vast in de mond:
– Bloed uit de mond
– Overmatig kwijlen
– Bij niet opmerken een ontsteking en daarbij behorende pijn, stank en abcessen
Verder kunnen onderdelen vast komen te zitten in de keel, slokdarm, maag en darmen. De symptomen verschillen van plek tot plek, maar pijn en onbehagen zijn de grootste voorkomende symptomen.